Veel van mijn coachees hebben behoefte aan een betere balans tussen hun werk en privé situatie. Ze hebben het idee dat ze de hele tijd overal tekortschieten. Wanneer ze zich bij mij aanmelden hebben zij dan ook vaak de hoop dat ze aan het eind van het traject beter in staat zijn om alle ballen in hun leven hoog te houden.
Bestaat er wel zoiets als een werk-privé balans?
Ik snap de wens van mijn coachees. Zelf heb ik heel lang gedacht dat ik alles kan. Dat ik zowel 100% kan leveren op mijn werk als alles goed doen in mijn privé situatie. Ik werkte hard en harder. Alles om ervoor te zorgen dat ik meer ruimte zou overhouden. Het bleek een tegengesteld effect te hebben.
Hoe harder ik ging werken, hoe meer dingen erbij kwamen. Doordat mijn to-do lijst groeide, had ik een vol hoofd en kon ik moeilijk ontspannen. Er was altijd wel een stemmetje in mijn achterhoofd dat zei ‘maar dit moet ook nog gedaan worden’.
Ik ervaarde stress maar dat noemde ik natuurlijk niet zo. Ik deed toch aan yoga en meditatie dus ik kon toch geen stress ervaren?!
Het werd alleen maar erger
Omdat ik het alleen maar drukker kreeg, verloor ik de ‘controle’ over mijn leven. Althans, zo voelde het.
Dus wat deed ik?
Ik ging controleren en me bemoeien met dingen die niet belangrijk waren. Zo vroeg ik mijn vriend of hij wel had nagedacht over de boodschappen en of hij dat ene product niet zou vergeten. Op mijn werk duurde het werk wat ik deed langer want ik wilde zeker zijn dat het klopte. Alles dubbel checken.
Mijn behoefte aan controle gaf mij een gevoel van overzicht. Dacht ik. Want in werkelijkheid nam ik nog meer (onnodige) verantwoordelijkheid op me. Nog meer dingen erbij. Een nog voller hoofd.
En wat is het trieste in dit verhaal?
Dat het leven wel doordraait en dat dat altijd zo zal blijven. Intussen vergeten wij te genieten van wat zich in de dagelijkse dag aandient. We hebben geen oog voor de schoonheid van de natuur. Geen oog voor onze dierbaren. Mensen op straat vliegen we voorbij.
We leiden ons leven alsof we de hele tijd onderweg zijn naar iets. Naar iets in de toekomst. Straks, als alles beter is. Straks is er balans en zal ik kunnen genieten. Dat is een gedachte die velen van ons hebben.
Intussen blijven we hangen in werk en situaties waar we niet gelukkig van worden. We blijven doen wat we doen omdat we denken dat straks alles beter is.
Hoe moet het dan wel?
Wij hebben te leren dat het leven NU is. Er is alleen maar nu. Dus wat ons te doen staat is het loslaten van onze ambities. Maak keuzes in datgene wat echt belangrijk voor je is. Het is simpelweg niet realistisch om altijd maar iets te willen en dan ook nog te verwachten dat je balans zult vinden.
Stel je ambities bij. Wat wil je nou echt in werk of privé? Wat voor voorbeeld wil je zijn voor je omgeving en hoe wil je later terugkijken op je leven?
Als deze blog je interesse heeft gewekt, lees dan ook mijn blog “Jezelf leren kennen in de natuur” waar ik beschrijf hoe ik met mensen werk in de natuur.
