Hoe hard werken me van mezelf vervreemde

Hi! Ik ben Thirza (1980) en ik weet maar al te goed hoe het is om jezelf jarenlang voorbij te rennen en niet te leven in overeenstemming met je innerlijke waarden.

Je kan wel zeggen dat ik een vliegende start heb gemaakt in mijn werkzame leven. Door mijn hoge arbeidsethos maakte ik al op jonge leeftijd carrière sprongen en kreeg ik allerlei kansen. Leidinggevende functies en tenslotte een rol in Corporate Training waren voor mij bevestigingen dat hard werken loont!

Ik had niet door dat ik me vaak toch net iets anders voordeed dan wie ik was of wilde zijn. Ik had als het ware een masker op.

Het volgende verhaal is zo'n voorbeeld van een masker

Ik was 25 en nog niet zo lang in dienst als Corporate Trainer bij een internationale hotelgroep. Een van mijn verantwoordelijkheden was het ontwerpen, verkopen en geven van trainingen. Ik reisde door Europa om de trainingsbehoeften van de verschillende hotels af te stemmen.
Mijn ervaren collega-trainers- ruim 15 jaar ouder dan ik – achtten het belangrijk dat ik de juiste uitstraling zou hebben tegenover al die managementteams van de verschillende hotels. Daarom namen zij mij mee naar een sjiek warenhuis. 

Terwijl ik in een pashokje stond en zij mij allerlei mantelpakjes aanreikten zeiden ze ‘je mag dan 25 zijn maar je moet ervoor zorgen dat je eruitziet als tenminste 35’.

Deze opmerking heeft me nog jaren achtervolgt omdat ik altijd onthouden heb dat ik, om impact te maken, mezelf anders moet voordoen dan ik ben.

Ik hield mijn masker dus op...

Ik hield mijn masker dus op...

…en bleef hard werken om me te bewijzen. Pas ten tijde van mijn studie Toegepaste Psychologie werd ik geconfronteerd met de laag onder dat harde werken.

Die laag bestond onder meer uit angsten en onzekerheden. Kan ik het wel? Ben ik wel goed genoeg? 

Ik werkte inmiddels al een tijd op een HBO-instelling waarin ik doceerde en coachte in persoonlijk leiderschap.

Dat gaat onder meer over het inzetten van je kwaliteiten zodat je de regie kan nemen over je eigen leven en je beter in staat bent met tegenslagen om te gaan.

Maar had ik wel de regie over mijn eigen leven?

Deze vraag moest ik steeds vaker ontkennend beantwoorden. Ik voelde me gejaagd, deed wat er van me verwacht werd en kon mijn emoties moeilijk reguleren. 

Dit wilde ik zo niet langer. Maar ik wist ook niet hoe ik deze cirkel van altijd maar aanstaan kon doorbreken. Ik ben tenslotte kostwinner.

In 2019 nam ik een sabbatical en spendeerde ik langere tijd in de natuur. Het deed me beseffen dat ik niet leefde volgens mijn waarden van verbinding, bewustzijn en compassieIk had nog altijd een masker op.

Mijn tijd in de natuur zorgde ervoor dat ik besefte dat ik mezelf – mijn eigen natuur – aan het uitputten was. 

De natuur bracht letterlijk lucht in mijn hoofd

Tijd voor mijn eigen pad

Ik realiseerde me dat ik wilde werken vanuit mijn hart ipv voornamelijk vanuit mijn hoofd. Ik besloot voor mezelf te kiezen en volgde een opleiding tot Natuurcoach. 

Hierna heb ik het aangedurfd om mijn vaste dienstverband op te zeggen en mijn eigen onderneming te starten. Op deze manier wil ik bijdragen aan een mentaal gezondere wereld. 

Een wereld waarin we goed voor onszelf en voor de natuur zorgen. Een wereld waarin we meer durven te leven volgens het ritme van de natuur. Een wereld waarin we leven en werken vanuit onze kwaliteiten.

Ik geloof dat de wereld mooier wordt wanneer we onze eigen natuur leren kennen zodat we het belang van goede zelfzorg kunnen doorgeven aan volgende generaties.   

Wie ben ik nog meer?